Πρόσωπα

Ο Θουκυδίδης ήταν στρατηγός του Πελοποννησιακού πολέμου και ένας από τους πιο σημαντικούς ιστορικούς που έχει η ανθρωπότητα να επιδείξει (μαζί με τον Ηρόδοτο). Γεννήθηκε στην Αττική το 460 πΧ, στο δήμο Αλιμούντα (ή Αλίμους). Είχε πατέρα τον Όλορο και μητέρα την Ηγησιπύλη. Το όνομα Όλορος δεν ήταν καθόλου συνηθισμένο για την Αθήνα. Τον μόνο που γνωρίζουμε με το ίδιο όνομα είναι ο βασιλιάς της Θράκης, η κόρη του οποίου ήταν παντρεμένη με τον Μιλτιάδη.

Ο Αισχύλος, ο μεγάλος μας ποιητής και ο αρχαϊκότερος των τραγωδών, γεννήθηκε το 525 Π.Χ.Χ. στην Ελευσίνα. Πατέρας του ήταν ο γαιοκτήμονας Ευφορίωνας, του γένους των Κορδιδών. Η ευγενική του καταγωγή συνέβαλε πιθανότατα σε μια καλού επιπέδου εκπαίδευση και αν και δεν έχουμε πολλές αναφορές για την μόρφωσή του, μπορούμε να συμπεράνουμε πως είχε πολύ καλή γνώση των έργων παλαιοτέρων λυρικών ποιητών, καθώς επίσης των Ομηρικών επών, ενώ ο Σόλων ανάμεσα σε άλλους, φαίνεται να έχει επιδράσει πολύ στην σκέψη του μεγάλου τραγωδού.

Η Υπατία έζησε τον 4^ο αι μχχ, σε μια πολύ δύσκολη εποχή για τον Ελληνισμό. Από την εποχή του Κωνσταντίνου, με εξαίρεση τον Ιουλιανό το Φιλόσοφο, υπήρξε μια έντονη προσπάθεια των αυτοκρατόρων να επιβάλουν τον χριστιανισμό ως κυρίαρχη θρησκεία στην Ρωμαϊκή επικράτεια. Η νέα θρησκεία ήρθε αντιμέτωπη με τις υπόλοιπες θρησκευτικές και φιλοσοφικές τάσεις που υπήρχαν μέσα στο ρωμαϊκό κράτος και περισσότερο με την ελληνική κοσμοθεωρία, σε όλες της τις εκφάνσεις της, όπως διαδόθηκε και επικράτησε στα Ελληνιστικά Βασίλεια.

Η Σαπφώ (αιολικά Ψάπφα), γεννήθηκε κοντά στα 630πχχ στην Ερεσσό της Λέσβου. Ήταν σύγχρονη του λυρικού ποιητή Αλκαίου και του τυράννου της Μυτιλήνης, Πιττακού. Πατέρας της αναφέρεται ο αριστοκράτης Σκαμανδρώνυμος και μητέρα της η Κλεΐς. Είχε τρεις αδελφούς, τον Λάριχο, τον Χάραξο και τον Ευρύγιο. Ο Λάριχος ήταν οινοχόος στο πρυτανείο της πόλης(τιμητική θέση), ενώ ο Χάραξος έφυγε στην Αίγυπτο για εμπόριο, όπου ερωτεύτηκε την όμορφη εταίρα Ροδώπη ή Δωρίχα και εξαγόρασε την ελευθερία της, με αντάλλαγμα την περιουσία του.

Γεννήθηκε στους Λεοντίνους της Σικελίας το 485 πΧ. Πατέρας του ήταν ο Χαρμαντίδης και καταγόταν από μία οικογένεια της οποίας η πλειοψηφία των μελών της ήταν γιατροί. Μάλιστα το όνομα Γοργίας ήταν πολύ συνηθισμένο ανάμεσα στους γιατρούς και το πιο πιθανό του δόθηκε από τους γονείς του γιατί πίστευαν ότι όταν μεγάλωνε θα ακολουθούσε αυτό το θείο λειτούργημα. Ήταν μαθητής του Εμπεδοκλή και λέγεται ότι τον είχε παρακολουθήσει πολλές φορές να κάνει θαύματα. Είχε εντρυφήσει και στον στοχασμό των Ελεατών, καθώς και στην ρητορική με δάσκαλο τον Τεισία.

Ο Ερμής ο ψυχοπομπός είχε ταυτιστεί από τους αρχαίους Έλληνες με το Αιγυπτιακό θεό Θωθ (ή Τεούχ), καθώς και με τους θεούς Τατ και Αγαθοδαίμονα (ο τελευταίος παριστάνεται με την μορφή φιδιού και ταυτιζόταν επίσης με τον θεό Κνήφι). Ο Θωθ ήταν μία σεληνιακή θεότητα και προστάτης – εμπνευστής του αλφαβήτου και εξ ου της σοφίας, των τεχνών, των επιστημών και του ορθού λόγου- σκέψης. Συμβόλιζε τη τάξη του σύμπαντος και την αρμονία του κόσμου.