Για τους αρχαίους Έλληνες τα άστρα και οι αστερισμοί αποτελούσαν τους καταστερισθέντες ήρωες τους, ήρωες που μεταμορφώθηκαν από τους Θεούς σε άστρα προκειμένου να καταστούν τιμούμενοι αθάνατοι. Έμειναν όντως αθάνατοι, καθώς ακόμη μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμε ονόματα ηρώων της ελληνικής μυθολογίας προκειμένου να προσδιορίσουμε τους ουράνιους σχηματισμούς. Και τα ονόματα αυτά χρησιμοποιούνται από όλους τους αστρονόμους ανεξαιρέτως, Έλληνες και ξένους.
ΚΡΙΟΣ:
Ο αστερισμός του Κριού είναι ορατός κατά τους χειμερινούς μήνες και ο ήλιος εισέρχεται νοητά στο τεταρτημόριό του από την 15η Απριλίου ως την 14η Μαΐου. Αρχές Ιουνίου γίνεται ορατός λίγο πριν την αυγή, τον Αύγουστο ανατέλλει λίγο πριν τα μεσάνυχτα, τον Νοέμβριο δύει πριν την αυγή, το Φεβρουάριο δύει πριν τα μεσάνυχτα και τον Μάρτιο δύει μετά τον ήλιο.
Μυθολογικά ταυτίζεται με τον Χρυσόμαλλο Κριό τέκνο του Ποσειδώνος και της Θεανώς-κόρης του βασιλιά της Θράκης Βισάλτη- πάνω στον οποίο διακομίστηκαν ο Φρίξος και η Έλλη από την μητέρα τους Νεφέλη, όταν επρόκειτο να θυσιαστούν από τον πατέρα τους Αθάμαντα βασιλιά της Κορώνης, υιό του Αιόλου και εγγονό του Έλληνος, ύστερα από δολοπλοκία της συζύγου του Ινούς η οποία αλλοίωσε το μήνυμα του χρησμού των Δελφών σχετικά με την μη καρποφορία της γης τους. Η ίδια η Ινώ είχε προκαλέσει την αλλοίωση των σπόρων ώστε να μην φυτρώνουν και εν συνεχεία αλλοίωσε το χρησμό των Δελφών, ώστε να θυσιαστούν η Έλλη και ο Φρίξος. Την στιγμή της θυσίας ενεμφανίσθη η Νεφέλη πάνω στον Κριό και απήγαγε τα δύο τέκνα της. Η Έλλη έπεσε εις τον Ελλήσποντο όμως ο οποίος έλαβε από εκείνη το όνομά της. Ο Φρίξος έφτασε στην Κολχίδα στην χώρα του Αιήτη και έλαβε ως σύζυγό του την κόρη του την Χαλκιόπη.Ο Αιήτης θυσίασε τον χρυσόμαλλο Κριό στον Θούξιο Ζήνα και κρέμασε το δέρας του στον κήπο του, στο ιερό του Άρεως όπου το φύλαγε ένας δράκοντας. Ο υιός του Φρίξου και της Χαλκιόπης ήταν ο Άργος, κατασκευαστής της θρυλικής Αργούς. Αργότερα οι Αργοναύτες ξεκινούν με αρχηγό τον Ιάσωνα προς αναζήτηση του χρυσόμαλλου δέρατος την Αργοναυτική εκστρατεία και καταφτάνουν μερικοί από αυτούς στην Κολχίδα. Εκεί ο Ιάσων με την βοήθεια της Μήδειας παραλαμβάνει το Χρυσόμαλλο Δέρας. Κατά την φυγής τους όταν ο Αιήτης ακολουθεί με το στόλο του τον Ιάσωνα με την Μήδεια, η Μήδεια θυσιάζει τον αδελφό της ώστε να καθυστερήσει τον Αιήτη να μαζέψει τα κομμάτια του.
ΤΑΥΡΟΣ:
Ο Ταύρος είναι ορατός προς κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες. Ο Ήλιος ανατέλλει στον Ταύρο από την 15η Μαΐου ως την 14η Ιουνίου. Στον αστερισμό του Ταύρου υπάγονται οι Υάδες και οι Πλειάδες και συνορεύει με τον αστερισμό του Ηνιόχου. Ακριβώς από κάτω του βρίσκεται ο αστερισμός του Ωρίωνος. Το μεγαλύτερο άστρο του είναι το Α' του Ταύρου, γνωστό ως Λαμπαδίας ή Αλντεμπαράν ο οποίος μεσουρανεί μαζί με τις Πλειάδες την 17 Νοεμβρίου. Αρχές Ιουλίου είναι ορατός προς την ανατολή λίγο πριν την αυγή αρχές Σεπτεμβρίου ανατέλλει πριν τα μεσάνυχτα και αρχές Δεκεμβρίου δύει πριν την αυγή. Αρχές Μαρτίου δύει κατά τα μεσάνυχτα και μέσα στον Απρίλιο δύει μετά τον Ήλιο, οπότε και δεν είναι πλέον ορατός.
Μυθολογικά σχετίζεται με την αρπαγή της Ευρώπης (κόρης του Αγήνορος Φοίνικα βασιλέα της Τύρου,υιού του Ποσειδώνα και της Λυβίης και αδελφού του Βήλου) από τον μεταμορφωμένο σε Ταύρο Ζήνα από την χώρα της Φοινίκης στην Κρήτη. Εκεί οι εποχές είχαν ετοιμάσει ως γαμήλιο λέχος το Δίκταιον Άντρον. Τέκνα του Ζηνός και της Ευρώπης ήταν ο Μίνωας, ο Ραδάμανθυς και ο Σαρπηδών (ο πρώτος βασιλιάς ή τίτλος βασιλέων της μινωικής Κρήτης και οι δύο δεύτεροι δικαστές και κριτές των ψυχών στον Άδη). Κατ'εντολή της Ευρώπης, ο Ζεύς έθεσε τον γίγαντα Τάλω όπως και έναν Κύνα να φυλάν την Κρήτη. Αργότερα η Ευρώπη έλαβε ως σύζυγο τον υιό του Τευτάμου τον Αστερίωνα, ο οποίος ανέθρεψε τα τέκνα της. Μετά το θάνατό της ο Ζεύς την έκανε αστερισμό. Σχετικός επίσης είναι και ο μύθος της Ιφιγένειας που σύμφωνα με τον χρησμό του μάντη Κάλχα ο μόνος τρόπος για να σταματήσει ο άνεμος που δεν επέτρεπε στα πλοία των Παν-Ελλήνων να εκστρατεύσουν κατά της Τροίας, ήταν να θυσιαστεί η κόρη του Αγαμέμνωνος και της Κλυταιμνήστρας η Ιφιγένεια. Την στιγμή της θυσίας εμφανίστηκε στο βωμό ένα ελάφι και η Ιφιγένεια μεταφέρθηκε στην χώρα των Ταύρων.
ΔΙΔΥΜΟΙ:
Ο αστερισμός των Διδύμων είναι ορατός κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες. Ο ήλιος ανατέλλει στους Διδύμους από την 15η Ιουνίου ως την 16η Ιουλίου. Τέλη Αυγούστου γίνεται ορατός πριν την αυγή, μέσα Οκτωβρίου ανατέλλει πριν τα μεσάνυχτα, αρχές Ιανουαρίου δύει πριν την αυγή, μέσα Απριλίου δύει τα μεσάνυχτα και τέλη Μαΐου δύει μετά τον Ήλιο. Τα φωτεινότερα σημεία του είναι ο Κάστωρ (Α) και ο Πολυδεύκης (Β) οι οποίοι αποτελούν διπλά ή ίσως και τριπλά αστρικά συστήματα τα οποία βρίσκονται σε αμοιβαία ελκτική περιφορά. Μυθολογικώς οι Δίδυμοι σχετίζονται με τους Διόσκουρους, τέκνα του Διός μεταμορφωμένου σε κύκνο και της Λήδας οι οποίοι γεννήθηκαν μαζί με την Ελένη μέσα από αυγό. Οι Διόσκουροι έλαβαν μέρος εις την Αργοναυτική Εκστρατεία. Όταν ο Κάστωρ εφονεύθηκε εκ του Ιδός (και ο Πολυδεύκης εφόνευσε τον Λύγκα) κατά την φιλονικία τους για την νομή των Λευκιπίδων βοών, ο Δίας κατακεραύνωσε τον Ίδη και ανέβασε τον Πολυδεύκη στον ουρανό. Εκείνος όμως αρνήθηκε την αθανασία εφ'όσον ο αδελφός του παρέμενε εις τον Άδη. Έτσι ο Δίας του χάρισε το προνόμιο να περνά μία μέρα στον Άδη με τον αδελφό του και μία μέρα στον ουρανό. Ο Δίας καταστέρισε τους Διόσκουρους είς τον αστερισμό των Διδύμων.
Ο αστερισμός των Διδύμων σχετίζεται επίσης και με τον Διδυμαίο Απόλλωνα - δίδυμο αδελφό της Αρτέμιδος- τέκνα του Διός τους οποίος γέννησε η κυνηγημένη από την Ήρα Λητώ επί της Αστερίας νήσου την οποία θεμελίωσε ο Ποσειδών οπότε και μετονομάσθει Δήλος. Η Ήρα τότε έστειλε τον Τυφώνα να καταστρέψει τα δύο δίδυμα τέκνα του Διός, αλλά ο Απόλλων με τη βοήθεια της Αρτέμιδος εφόνευσε τον Τυφώνα.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ:
Ο Καρκίνος είναι ορατός τους χειμερινούς και εαρινούς μήνες. Ο ήλιος ανατέλλει στον Καρκίνο από την 17η Ιουλίου ως την 16 Αυγούστου. Αρχές Σεπτεμβρίου γίνεται ορατός στην ανατολή πριν την αυγή, αρχές Νοεμβρίου ανατέλλει πριν τα μεσάνυχτα, αρχές Μαρτίου δύει πριν την αυγή και αρχές Ιουνίου δύει μετά τον ήλιο.
Μυθολογικά σχετίζεται με τον δεύτερο άθλο του Ηρακλή όταν πάλευε ενάντια στην Λερναία Ύδρα στην περιοχή της Λέρνας όπου ζούσε ο Καρκίνος και δάγκωσε τον Ηρακλή στην φτέρνα. Τότε ο Ηρακλής θύμωσε και τον πάτησε. Η Ήρα θαυμάζοντας το θάρρος του Καρκίνου τον έκανε αστερισμό. Κατά μία άλλη εκδοχή τον Καρκίνο τον έστειλε η ίδια η Ήρα. Με τον ίδιο αστερισμό σχετίζεται και ο μύθος όπου κατά την Γιγαντομαχία ο Διόνυσος μαζί με το Σειληνό και ακολουθία Σατύρων εφόρμησαν κατά των Γιγάντων επί όνων. Οι όνοι κραύγαζαν εκκωφαντικά και οι Γίγαντες τράπηκαν σε φυγή πανικόβλητοι. Ο Διόνυσος για να ευχαριστήσει τους δύο όνους τους καταστέρισε στα άστρα του Καρκίνου (Βόρειος Όνος - Γ' Καρκίνου , Νότιος Όνος - Δ' Καρκίνου) κοντά στο νεφέλωμα της Φάτνης (νεφέλωμα Μ44) ώστε να τρέφονται και να στεγάζονται σε αυτό. Ο Καρκίνος σχετίζεται επίσης με την Πύλη της Καθόδου των ψυχών (Πύλη Εισόδου) (βλ. Πορφύριος "Περί του Οδυσσέα το εν νυμφών άντρον"). Για τους Αιγύπτιους ο αστερισμός του Καρκίνου ταυτιζόταν με τον Σκαραβαίο.
ΛΕΩΝ:
Ο αστερισμός του Λέοντος είναι ορατός κατά τους χειμερινούς και εαρινούς μήνες. Ο ήλιος ανατέλλει στον λέοντα από την 17η Αυγούστου ως την 16η Σεπτεμβρίου. Αρχές Οκτωβρίου γίνεται ορατός ανατολικά λίγο πριν την αυγή, αρχές Δεκεμβρίου ανατέλλει τα μεσάνυχτα, αρχές Απριλίου δύει πριν την αυγή και αρχές Ιουλία δύει μετά τον ήλιο. Το λαμπρότερο άστρο του είναι το Α' (Βασιλίσκος).
Μυθολογικά σχετίζεται με τον πρώτο άθλο του Ηρακλή όπου σκότωσε το Λιοντάρι της Νεμέας, υιός του Όρθρου και της Έχιδνας και αδελφός της Σφίγγας των Θηβών την οποία τύφλωσε ο Οιδίποδας. Επίσης σχετίζεται και με το Δία και τον Ηλιακό δίσκο ως σύμβολο κυριαρχίας επί θνητών και θεών, καθώς ο Λέων θεωρείται ως βασιλέας των ζώων.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ:
Ο αστερισμό της Παρθένου είναι ορατός κατά τους χειμερινούς και εαρινούς μήνες. Ο ήλιος ανατέλλει στην Παρθένο από την 17η Σεπτεμβρίου ως την 17Οκτωβρίου. Αρχές Νοεμβρίου γίνεται ορατός ανατολικά λίγο πριν την αυγή, τον Ιανουάριο ανατέλλει τα μεσάνυχτα, τον Μάιο δύει πριν την αυγή και τον Αύγουστο δύει μαζί μετά τον ήλιο. Το λαμπρότερο άστρο του είναι το Α' το Στάχυ.
Μυθολογικά σχετίζεται με την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα στον Κάτω Κόσμο και την αναζήτηση της Δήμητρας, δηλαδή με τα Ελευσίνια Μυστήρια. Το δε άστρο Στάχυ συμβολίζει το στάχυ που έδωσε η Δήμητρα στον Τριπτόλεμο όταν τον δίδαξε πώς να καλλιεργεί την γη. Η Δήμητρα κατά άλλο μύθο απέκτησε έναν υιό με τον Ιασίωνα, τον Πλούτο ενώ σύμφωνα με τα Ορφικά η Περσεφόνη και ο Δίας απέκτησαν έναν υιό, τον Εύβουλο ο οποίος ταυτίζεται με τον Διόνυσο. Ως ιδιότητα όμως η παρθενία ταιριάζει τόσο στην Αθηνά όσο και στην Αρτέμιδα και τις ακόλουθούς τους. Ο αστερισμός της Παρθένου επίσης σχετίζεται και με την κόρη του Αστραίου και της Ηούς, την Αστραία που βοήθησε τον Δία στην Τιτανομαχία και ως αντάλλαγμα ζήτησε τη διατήρηση της παρθενίας της. Ο Δίας τιμώντας την την καταστέρισε στον αστερισμό της Παρθένου εναποθέτοντάς της την φορά του κεραυνού του. Η Αστραία φέροντας τον κεραυνό του Διός ταυτίστηκε μυθολογικώς με τη θεά Δίκη, κόρη της Θέμιδος και του Διός. Κατοικούσε αρχικά με τους ανθρώπους αλλά όταν έγιναν άδικοι μετέβει εις το άστρο της, την Παρθένο. Η Αστραία σχετίζεται και με την Αστραπή.
ΖΥΓΟΣ:
Ο Ζυγός είναι ορατός κατά τους εαρινούς και θερινούς μήνες. Ο ήλιος ανατέλλει στον Ζυγό από την 18η Οκτωβρίου ως την 16η Νοεμβρίου. Αρχές Δεκεμβρίου γίνεται ορατός ανατολικά πριν την αυγή. Μέσα Μαρτίου ανατέλλει τα μεσάνυχτα, μέσα Ιουνίου δύει πριν την αυγή και μέσα Αυγούστου δύει μετά τον Ήλιο.
Μυθολογικά σχετίζεται με τη Θεά Δίκη και με την Νέμεσι. Σχετίζεται επίσης και με το χρυσό άρμα με το οποίο ο Πλούτων έφερε την Κόρη στον Κάτω Κόσμο και με την διαίρεση των εποχών που έμελλε η Κόρη να βρίσκεται εις τον πάνω και τον κάτω κόσμο. Για τους Αιγύπτιους σήμαινε την κρίση των ψυχών ενώπιων του Άνουβι του Κυνοκέφαλου όπου η καρδιά ζυγιζόταν κι αν ήταν ελαφρύτερη ενός πτερού οδηγούνταν ενώπιον του Οσίριδος. Αν ήταν βαρύτερη καταστρεφόταν από την Αμμούτ. Αν το βάρος της καρδιάς εξισορροπούσε τότε η ψυχή επανασαρκωνόταν ώστε να λάβει τα απαραίτητα γι'αυτήν μαθήματα.
ΣΚΟΡΠΙΟΣ:
Ο αστερισμός του Σκορπιού είναι ορατός από τα τέλη του χειμώνα ως τις αρχές του φθινόπωρου, δλδ σχεδόν καθ'όλη τη διάρκεια του έτους. Ο ήλιος ανατέλλει στον Σκορπιό από την 17η Νοεμβρίου ως την 15η Δεκεμβρίου. Αρχές Ιανουαρίου γίνεται ορατός πριν την αυγή, αρχές Απριλίου ανατέλλει πριν τα μεσάνυχτα, αρχές Ιουνίου δύει πριν την αυγή και αρχές Σεπτεμβρίου δύει μετά τον ήλιο. Το λαμπρότερο άστρο του είναι το Α' ο Αντάρης.
Μυθολογικά σχετίζεται με το μύθο του Ωρίωνος. Όταν ο Ωρίων καθώς κυνηγούσε είδε την Αρτέμιδα θέλησε να συνουσιαστεί μαζί της. Εκείνη παρακάλεσε τον Δία να την βοηθήσει και εκείνος διέταξε τη Γαία να στείλει ένα Σκορπιό να σκοτώσει τον Ωρίωνα. Ο Οφιούχος μέσω του Όφεως που κρατούσε θεράπευσε το δάγκωμα του Σκορπιού του Ωρίωνα. Μετά το θάνατό του τον καταστέρισε στον αστερισμό του Ωρίωνος μαζί με τους Κύνες του, όπου κυνηγάει τις μεταμορφωθείσες εις περιστέρες καταστερισμένες Πλειάδες. Όντως όταν ο ήλιος εισέρχεται στον Σκορπιό, ο Ωρίων δεν είναι για ένα διάστημα ορατός. Επίσης ο σκορπιός σχετίζεται και με έναν άλλο μύθο του Ωρίωνα. Όταν κάποτε ο Ωρίων βρέθηκε στη Χίο πρόσβαλλε την θυγατέρα του Οινοπίωνα την Μερόπη κι εκείνος τον τύφλωσε κατά τη διάρκεια του ύπνου αφού τον μέθυσε. Ο Ωρίων έφτασε περιπλανώμενος στη Λίμνο όπου συνάντησε τον Ήφαιστο και ο θεός έθεσε τον Κηδαλίωνα να καθίσει επί των ώμων του Ωρίωνα και να τον καθοδηγήσει. Φτάνοντας στην ανατολή οι ακτίνες του ήλιου έκαναν τον Ωρίωνα να ξαναβρεί το φώς του. Όντως όταν ο ήλιος φεύγει από τον αστερισμό του Σκορπιού ο Ωρίων γίνεται πάλι ορατός μετά από ένα διάστημα απουσίας. Η ουρά του Σκορπιού φαίνεται να καταλήγει σε ένα σκοτεινό σημείο του γαλαξία μεταξύ παρθένου, ζυγού και τοξότη το οποίο θεωρούνταν άνοιγμα του Άδη και από το οποίο αναδύεται ο Σκορπιός. Για τους Αιγύπτιους ο Ωρίων σχετίζεται με τον θεό Ώρο και ο Σκορπιός με τον Σήθ. Γι'αυτό και βρίσκονται αντιδιαμετρικά ώστε όταν ανατέλλει ο ένας να δύει ο άλλος.
ΤΟΞΟΤΗΣ:
Ο τοξότης είναι ορατός κατά τους εαρινούς, θερινούς και φθινοπωρινούς μήνες, ενώ δεν φαίνεται κατά τον χειμώνα. Ο ήλιος ανατέλλει στον τοξότη από την 16η Δεκεμβρίου ως την 14η Ιανουαρίου. Αρχές Φεβρουαρίου γίνεται ορατός ανατολικά λίγο πριν την αυγή, μέσα Μαΐου ανατέλλει τα μεσάνυχτα, αρχές Ιουλίου δύει πριν την αυγή και τέλη Οκτωβρίου δύει μετά τον ήλιο.
Μυθολογικά σχετίζεται με τον Κένταυρο Χείρωνα μαθητή του Ιάσωνα στο Πήλιο, αλλά και με τον Κένταυρο Κρότο υιό του Πανός και της Ευφήμης, ο οποίος ζούσε στον Ελικώνα και εφηύρε το τόξο. Κατά την μυθολογία ο Τοξότης στοχεύει στην καρδιά του Σκορπιού (τον Αντάρη).Όντως αυτό ισχύει αστρονομικώς. Επειδή όταν ο ήλιος ανατέλλει στον Τοξότη η γη δεν καλλιεργείται ο Τοξότης χάρισε στους ανθρώπους την θηρευτική διά του τόξου ώστε να θρέφονται. Επίσης ο Τοξότης σχετίζεται και με την Αρτέμιδα της οποίας βασικό χαρακτηριστικό ήταν ότι ήταν τοξότρια.
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ:
Ο Αιγόκερως είναι ορατός κατά τους θερινούς και φθινοπωρινούς μήνες. Ο ήλιος ανατέλλει στον Αιγόκερω από την 15η Ιανουαρίου ως την 13η Φεβρουαρίου. Αρχές Μαρτίου γίνεται ορατός ανατολικά λίγο πριν την αυγή, μέσα Ιουλίου ανατέλλει τα μεσάνυχτα, αρχές Αυγούστου δύει κατά την αυγή και αρχές Δεκεμβρίου δύει μετά τον ήλιο. Στην συνέχεια δεν είναι ορατός για 3 μήνες.
Μυθολογικά ο αστερισμός του Αιγόκερω σχετίζεται με τον Αιγιπάνα -προσωνύμιο του Πανός- ο οποίος κατά τον Επιμενίδη συντρόφευε τον Δία στο Ιδαίο Άντρο κατά της εκστρατείας του κατά των Τιτάνων. Κατά την Τιτανομαχία προκάλεσε αποτρόπαιο ήχο μέσω ενός κοχλίου, τον λεγόμενο Πανικό, τρέποντας τους Τιτάνες σε φυγή. Όταν ο Δίας παρέλαβε την εξουσία τον καταστέρισε πλησίον της μητρός του της Αιγός. Κατά την Γιγαντομαχία μαζί με τον Ερμή πήραν τις άκρες των νευρών του Διός που ο Τυφών είχε κρύψει σε ένα σπήλαιο τυλιγμένες σε δέρας Άρκτου και τις επανέφεραν στον Δία. Κατά την Γιγαντομαχία οι θεοί μεταμορφώθηκαν σε ζώα προκειμένου να παραπλανήσουν τον Τυφώνα. Ο Απόλλων σε κοράκι ή ιέρακα, ο Ερμής σε ίβιν, η Άρτεμις σε γαλή, ο Ζευς σε κριό και ο Αιγιπάνας μισός σε αίγα και μισός σε ιχθύ. Έτσι προέκυψε η λατρεία των αιγυπτίων σε μορφές ζώων. Ως μήτηρ του φαίνεται η Αμάλθεια Αίγα η οποία και σχετίζεται άμεσα με τον αστερισμό του Αιγόκερω και η οποία ήταν τροφός του Δία, γνωστή για το κέρας της που έφερνε αφθονία. Σχετική είναι επίσης και η Αιγίδα της Αθηνάς. Ο Αιγόκερως στην θεολογία του Πορφυρίου αποτελεί πύλη εξόδου των θεϊκών ψυχών, σε αντίθεση με τον Καρκίνο που αποτελεί πύλη εισόδου των θνητών. Πολλές είναι επίσης οι συνδέσεις του Αιγόκερω με τον Πάνα αλλά και με τους Σάτυρους συνοδούς του Διονύσου, που ήταν από την μέση και πάνω άνθρωποι και από την μέση και κάτω τραγοπόδαροι και οι οποίοι έφεραν κέρατα, συμβολισμός της ανθρώπινης διφυούς φύσεως και των ημισφαιρίων της. Υπάρχουν ακόμη σχέσεις και με το Αιπόλειο του Πανός όπως και με τον Ερμή και τον Αυτόλυκο.
ΥΔΡΟΧΟΟΣ:
Ο υδροχόος είναι ορατός κατά τους θερινούς και φθινοπωρινούς μήνες. Ο ήλιος ανατέλλει στον υδροχόο από την 16η Φεβρουαρίου ως την 11 Μαρτίου. Αρχές Απριλίου είναι ορατός ανατολικά λίγο πριν την αυγή, αρχές Αυγούστου ανατέλλει τα μεσάνυχτα, το Σεπτέμβρη δύει λίγο πριν την αυγή και αρχές Ιανουαρίου δύει μετά τον ήλιο.
Mυθολογικά ο Υδροχόος σχετίζεται με τον Γανυμήδη τον ποιητή τον οποίο θαύμασε ο Δίας και μετέφερε στον Όλυμπο το είδωλό του κατά τον Ερατοσθένη να τελεί χρέη υδροχόου και οινοχόου στα συμπόσια των θεών. Κατ'αυτό τον τρόπο έγινε αθάνατος. Ο υδροχόος σχετίζεται επίσης τόσο με το υγρό όσο και με το αέρινο στοιχείο και είναι φορέας αλλαγών καθώς γενικά συμβολίζει το πνεύμα σε σχέση πάντα με την ύλη. Η Σφίγγα ουσιαστικά συμβολίζει το σύστημα Υδροχόου-Λέοντα, ήτοι την σχέση του πυρός με το ύδωρ, δλδ την αντίθεση και σύνθεση της γαίας με τον ουρανό. Επίσης σχετίζεται και με την Ήρα και τους μύθους της που ως πολικό αντίθετο έχει τον Δία.
ΙΧΘΕΙΣ:
Ο αστερισμός των ιχθύων είναι ορατός κατά τους θερινούς, φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες. Ο ήλιος ανατέλλει στους ιχθείς από την 12η Μαρτίου ως την 18η Απριλίου. Αρχές Μαΐου είναι ορατός ανατολικά λίγο πριν την αυγή, αρχές Σεπτεμβρίου ανατέλλει τα μεσάνυχτα, τον Οκτώβρη δύει λίγο πριν την αυγή και αρχές Φεβρουαρίου δύει μετά τον ήλιο.
Μυθολογικά σχετίζεται με την Ουράνια Αφροδίτη και την ανάδυσή της από τον Πόντο. Οι ιχθείς συμβολίζουν επίσης την Αφροδίτη με τον Έρωτα όπου κατά την Γιγαντομαχία κατέφυγαν στην Αίγυπτο. Εκεί τους βρήκε ο Τυφώνας και οι δύο θεοί μεταμορφώθηκαν σε ιχθείς και έπεσαν μέσα στα νερά του Ευφράτη για να σωθούν. Υπάρχει επίσης σχέση και με τα δελφίνια της μυθολογίας, όπως με τον μύθο που ο Απόλλων μεταμορφώθηκε σε δελφίνι και οδήγησε τους Κουρήτες από την Κρήτη στον Παρνασσό ή και με τον μύθο του Αρίωνα. Επίσης ο Ποσειδώνας χρησιμοποιούσε συχνά δύο δελφίνια για τις μετακινήσεις του. Οι δύο ιχθείς σχετίζονται με τις δύο αντίρροπες δυνάμεις του σύμπαντος σε αρμονία ως σύμβολο (Φιλότις-Νείκος) όπως και με το σύμβολο των αντίρροπων Ε ως αστρονομικό σύμβολο. Επίσης όλη η χριστιανική μυθολογία είναι δομημένη πάνω στο σύμβολο και την εποχή των Ιχθύων.
